عشق من دردل سنگت ننشست

این صدارانشنیدی که افتادشکست

آری آیینه ی دل بودکه افتادوشکست

توبگونشنیدی...؟

من که آوای دلم باتودرآمیخت چرا؟

صبح بی توصبح این خانه هوای دگراست

گوش دنیاازگریه ی بی تپشم خالی نیست

ای وای که آیینه ی دل بودشکست